Ερφούρτη

(Erfurt). Πόλη (202.100 κάτ. το 1999) της Γερμανίας. Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Ερντ και είναι πρωτεύουσα του ομόσπονδου κρατιδίου της Θουριγκίας, στην ανατολική Γερμανία. Είναι αξιόλογος σιδηροδρομικός κόμβος και μεγάλο βιομηχανικό κέντρο με εργοστάσια παραγωγής ηλεκτροτεχνικών και ηλεκτρονικών εγκαταστάσεων, ηλεκτρικών γραφομηχανών, αριθμομηχανών, ειδών γραφείου, ενδυμάτων, υποδημάτων κλπ. Έχει επίσης πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα, ιατρική ακαδημία και ανώτατη παιδαγωγική ακαδημία. Η Ε. είναι επίσης γνωστή για την καλλιέργεια λουλουδιών και τη διεθνή κηπουρική έκθεση που διοργανώνεται εκεί. Ιστορία. Η πόλη ιδρύθηκε ως αρχιεπισκοπή το 741 μ.Χ. από τον άγιο Βονιφάτιο και έγινε ελεύθερη πόλη το 1225, όταν ο αρχιεπίσκοπος Μαγεντίας τής παραχώρησε καταστατικό χάρτη. Το 1392 η πόλη απέκτησε πανεπιστήμιο, που λειτούργησε μέχρι τις αρχές του 19ου αι., στο οποίο οφείλει τη φήμη της ως ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του γερμανικού ουμανισμού. Από το ίδρυμα αυτό αποφοίτησε ο Λούθηρος, που έζησε εκεί από το 1505 μέχρι το 1511. Το 1806 ο Ναπολέων κατέλαβε την Ε., όπου, δύο χρόνια αργότερα (στο ομώνυμο συνέδριο) ζήτησε από τον τσάρο της Ρωσίας Αλέξανδρο A’ και από πολλούς Γερμανούς πρίγκιπες να συμπράξουν μαζί του στον πόλεμο κατά της Αγγλίας. Στο περιθώριο του συνεδρίου εκείνου πραγματοποιήθηκε και η περίφημη συνάντηση Ναπολέοντα και Γκέτε. Το 1813 οι Πρώσοι έδιωξαν τους Γάλλους από την πόλη, η οποία, μετά το συνέδριο της Βιέννης (1814), τους παραχωρήθηκε οριστικά. Το 1891 έγινε εκεί σοσιαλιστικό συνέδριο, το οποίο ψήφισε το λεγόμενο Πρόγραμμα της E., που καθόρισε τη μαρξιστική γραμμή του γερμανικού Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος. Στη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου πόλεμου η πόλη έγινε πεδίο μάχης και βομβαρδίστηκε. Μετά τον πόλεμο όμως ανοικοδομήθηκε με γοργό ρυθμό. Ανάμεσα στα πολλά αξιόλογα αρχιτεκτονικά μνημεία της E., ξεχωρίζουν η Δομινικανή και Φραγκισκανική εκκλησία καθώς και μερικές οικοδομές της Αναγέννησης και της εποχής της κυριαρχίας του μπαρόκ. Η πόλη βρέθηκε με δραματικό τρόπο στην επικαιρότητα, τον Απρίλιο του 2002, όταν ένας μαθητής εισέβαλε οπλισμένος σε γυμνάσιο όπου φοιτούσε παλαιότερα και σκότωσε 16 ανθρώπους (μαθητές και καθηγητές) και στη συνέχεια αυτοκτόνησε.